Για μένα ήταν ένα παζλ από ζωγραφιές, γεμάτο αγάπη. Δημιουργικό, αισιόδοξο, κράτησε ζωντανό το παλιό σαν συνέχεια και ταξιδέψαμε μαζί στο καινούργιο.

Η επιμονή σου για την επιστροφή στις ρίζες σου με παρέσυρε, είναι γεγονός πια. Το αποτέλεσμα για μένα είναι αυτά τα έργα και γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ, που μέσα από αυτό το ταξίδι ήρθε η έμπνευση και ένας ακόμα υπέροχος προορισμός για τους δυο μας.

Και όχι μόνο…

Όταν σε ακολούθησα στον τόπο σου μετά από πολλά χρόνια, μέσα σε χρώματα, και τότε είδα μπροστά μου τον κάμπο, είπα ότι μπορεί να ζωγραφίσω σαν μικρό παιδί τα πάντα γύρω μου! Με τόσο ενθουσιασμό, λίγο μεγάλη για να σκεφτώ έτσι, κι όμως διαπίστωσα ότι μ’ αυτή την εμπειρία που μεταφράστηκε σε δημιουργία, βγήκε ό,τι πιο όμορφο είχα στην ψυχή μου καλά φυλαγμένο!

Τι σπουδαίο υλικό είχα! Αναμνήσεις και αγάπη.
Τα σπιτάκια με τις αυλές, το χωριουδάκι με τις καμινάδες να βγάζουν καπνό, τα πέτρινα ζεστά πεζούλια, τα λουλούδια που άνθιζαν στα κηπάκια, τα πορτοπαράθυρα που ανοίγουν πολύ πρωί, την ώρα που χτυπούν οι καμπάνες στο χωριό.

Γύρισα ξανά και είδα το τρένο να περνά... πλάι στο ποτάμι. Μπήκα στα χωράφια του κάμπου, που είναι πότε οργωμένα, πότε γεμάτα καρπούς. Μπαμπάκια, καλαμπόκια, καπνά.

Γεμάτα αρώματα τα ανθισμένα κηπάκια, οι καθαρές αυλές. Με φρούτα στα δέντρα, με λιόδεντρα γεμάτα καρπό και ασβεστωμένους τοίχους. Με εκκλησίες που σε ξυπνούν οι καμπάνες τους. Μια καθημερινότητα που απλά κάποτε την προσπερνούσαμε, την ξεχνούσαμε ή δεν την ζούσαμε.

Το πιο όμορφο όμως απ’ όλα;

Είναι τα μικρά παιδιά από το γειτονικό σχολείο που έγινε κι έδωσε ζωή στο χωριό. Που θύμιζαν με τις ζωγραφιές τους τις φωνές και τα παιχνίδια τους ότι όλα τα μικρά, απλά, αληθινά, καθημερινά είναι μεγάλα για τη ζωή μας!

Οι σημαντικές στιγμές συμβαίνουν σε όσους αισθάνονται ότι κάπου ανήκουν, έχουν τις ρίζες, τις αρχές, τη βάση, την πίστη, τον τόπο τους. Κι εσύ αυτό το τόσο αληθινό το είχες πάντα καλά φυλαγμένο. Και ήταν η επιθυμία σου και σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό.

🌸
Θα ήθελα, κατά τη διάρκεια της έκθεσης, η μικρή αυτή ιστορία να διατεθεί για να στηρίξει και να ενισχύσει τα παιδιά της Κιβωτού του Κόσμου, που η στέγη, η τροφή, η ένδυση, η μόρφωση και πάνω από όλα η αγάπη είναι προτεραιότητα για εκείνα.

Λίτσα Κασούμη
Εικαστικός