Μικρό σημείωμα της ζωγράφου

«Τα Λιμάνια μου»

Πώς θα μπορούσα να έμενα ανεπηρέαστη στην εικαστική μου διαδρομή από την θάλασσα;
Δεν θα μπορούσα! Άλλωστε από πάππου προς πάππου ο περίγυρος μου είναι ναυτικοί, θαλασσινοί.

Μια κρυφή ίσως επιθυμία δική μου, καθώς και ο σεβασμός στην ναυτική παράδοση των νησιών της καταγωγής μου,
με οδήγησαν να αγγίξω την αλμύρα και τις στιγμές των λιμανιών με τα χρώματα μου
και ένιωσα την ανάσα της πατρίδας μου και αγκάλιασα τις στιγμές τους...

Εκεί, στην κορύφωση της παρουσίασης της δουλειάς μου, η πυξίδα με φέρνει στο πρώτο λιμάνι της χώρας, τον Πειραιά.
Λιμάνι ζωντανό, που ανταμώνει με το παρελθόν και το μέλλον, μέσα από τις διαδρομές των ανθρώπων μια νησιωτικής χώρας,
λουσμένης στο φως, που αγαπά την τέχνη και τον πολιτισμό.

Με τιμά ιδιαίτερα που με την παρουσίαση της δουλειάς μου συμμετέχω στις εκδηλώσεις του
Δήμου Πειραιά για την Ευρωπαϊκή Ημέρα της θάλασσας.

Γιατί θάλασσα είναι η πατρίδα μου, αφού πατρίδα μου είναι θάλασσα!

Είμαι εδώ, με τα καράβια στα λιμάνια για φόρτωση, με τους γερανούς στην σκιά τους,
για ένα ταξίδι στα γαλάζια θαλασσινά μου τοπία.

Ας μοιραστούμε το συναίσθημα με χρώμα!

Ας αναπολήσουμε

ταξίδια που έγιναν,
ταξίδια που δεν έγιναν,
ελπίζοντας σε ταξίδια που θα γίνουν!

Ευχαριστώ,
Κασούμη Λίτσα